Μ. ΒΗΧΟΥ (ΑΠΕ): Ηθελα να σας ρωτήσω σχετικά με τον ΛΑ.Ο.Σ. Εκτιμάτε ότι θα διατηρήσει τα ποσοστά που πήρε στις ευρωεκλογές και πιθανόν να τα αυξήσει; Και κατά πόσο βλέπετε ότι η εκστρατεία ρατσισμού και ξενοφοβίας που κάνει έχει κάποια πέραση και σε λαϊκά στρώματα;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Καταρχήν αυτό που κοιτάμε εμείς είναι το δυνάμωμα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Και πριν απ' όλα απευθυνόμαστε στα εργατικά, στα λαϊκά στρώματα, που δυστυχώς δίνουν υψηλά ποσοστά στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ. Παρά τη μείωση σε ψήφους που είχαν και στις ευρωεκλογές, παραμένουν υψηλά τα ποσοστά τους.

Ξαναλέμε: Πρέπει να ενισχυθεί ο άλλος πόλος, που είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Αύριο μπορεί το ΚΚΕ να συνδράμει για να πραγματοποιηθεί το μέτωπο, όταν δημιουργηθούν και οι αναγκαίες προϋποθέσεις.

Εμείς δεν πρόκειται να λυπηθούμε εκτιμήσεις και λόγια, και για το ρόλο του ΛΑ.Ο.Σ., και για το ρόλο των άλλων κομμάτων. Χωρίς να χάνουμε τον κύριο στόχο, που είναι ότι η εργατιά δεν μπορεί να ψηφίζει το ίδιο κόμμα που ψηφίζουν τα αφεντικά της. Εμείς έχουμε πει ότι το ΛΑ.Ο.Σ. παίζει έναν ειδικό ρόλο. Είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Δε θα το πούμε με τον ίδιο τρόπο για τα άλλα κόμματα. Τα άλλα κόμματα αξιοποιούνται από το κατεστημένο. Το ΛΑ.Ο.Σ. παίζει και έναν ειδικό ρόλο. Αυτός ο ρόλος είναι επικίνδυνος. Είναι ο ρόλος του εκμαυλισμού των λαϊκών στρωμάτων. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι στην Ελλάδα μπορεί να παίξει έναν ανοδικό και πετυχημένο τέτοιο ρόλο ή τουλάχιστον, όσο εξαρτάται από εμάς, θα τον ξεσκεπάσουμε.

Εδώ συνυπάρχει πατρίς - θρησκεία - οικογένεια και αμοραλισμός, κυνισμός, τα πάντα. Και επίσης με την ευκαιρία θέλω να πω και το εξής: Ακουσα «να ενισχυθεί το τάδε κόμμα για να μην ενισχυθεί το ΛΑ.Ο.Σ.». Εμείς δεν το βάζουμε έτσι. Λέμε, να πέσουν οι δύο και να ενισχυθεί το ΚΚΕ, γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας μπορεί να αντιμετωπίσει και το ρατσισμό, και τον εθνικισμό του ΛΑ.Ο.Σ. Αυτό δεν τα αντιμετωπίζει ο κοσμοπολιτισμός του κεφαλαίου και ο κοσμοπολιτισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ισα ίσα, ακριβώς αυτή η λογική, που λέει «το σύγχρονο είναι να πηγαίνω με την Ευρωπαϊκή Ενωση», ότι «είναι μονόδρομος», αυτό ακριβώς μπορεί να καλλιεργεί σε έναν κόσμο και τέτοια συντηρητικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά.

Εμείς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την υπόθεση, γιατί και ο πατριωτισμός μας και ο διεθνισμός μας έχει ταξικά χαρακτηριστικά. Οταν λέμε, π.χ., ότι αρνούμαστε την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, το λέμε γιατί θέλουμε μια πατρίδα του λαού και όχι μια πατρίδα του κεφαλαίου. Γιατί, θέλουμε μια πατρίδα, ας το πω έτσι, που συνεργάζεται, που κατανοεί ότι και οι άλλοι λαοί έχουν πατρίδα. Και η διεθνής συνεργασία πρέπει να είναι συνεργασία κατά του ιμπεριαλισμού, κατά των μονοπωλίων. Για μας δηλαδή, δεν υπάρχει επιλογή ανάμεσα στο εθνικό και στο διεθνικό. Είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Δεν τα βλέπουμε σε αντιπαράθεση.

Γι' αυτό ακριβώς, εμείς μπορούμε να πολεμήσουμε το δηλητήριο του εθνικισμού και του ρατσισμού, που το διαδίδει ο ΛΑ.Ο.Σ., για λογαριασμό, όμως, του συστήματος. Τον χρειάζεται το σύστημα τον εθνικισμό και το λαϊκισμό του ΛΑ.Ο.Σ. Τον χρειάζεται. Ακριβώς γιατί, από διαφορετικούς δρόμους πρέπει να εγκλωβίζει, και τους κοσμοπολίτες, και τους λαϊκιστές, και όλους.